 |
| αφίσα που κολλιέται στα σχολεία του Ιλίου, της Πετρούπολης και των Αγίων Αναργύρων με αφορμή την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου |
WHICH SIDE ARE YOU ON?
Οι παρελάσεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά φιέστες που στήνονται για να τονώσουν την εθνική ενότητα και ομοψυχία. Γιορτές μισαλλοδοξίας, εθνικισμού, στρέβλωσης της ιστορίας. Με αφορμή την 28η Οκτωβρίου, το ερώτημα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Και για εμάς, η απάντηση πρέπει να είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ.
Εμείς επιλέγουμε συνειδητά να μη προσδιοριστούμε με βάση τον τόπο που τυχαία γεννηθήκαμε, αλλά με βάση την καταπίεση και την εκμετάλλευση που -καθόλου τυχαία- βιώνουμε.
Εναντιωνόμαστε στα συμφέροντα των από πάνω και βρίσκουμε κοινούς τόπoυς με τα ταξικά μας αδέρφια, τους/τις μετανάστες/τριες και τους/τις πρόσφυγες, γιατί, στην εκμετάλλευση που βιώνουν, βλέπουμε κομμάτια της δική μας πραγματικότητας. Γιατί τα έθνη και οι πατρίδες είναι κατασκευασμένοι από την κυριαρχία διαχωρισμοί, ώστε να μας εμποδίζουν να βλέπουμε με ποιους και ποιες συνδεόμαστε πραγματικά: με τους/τισ καταπιεσμένους/εσ όλης της γης, με τους/τις από κάτω.
Με αυτούς και αυτές να συναντηθούμε και να σταθούμε ενάντια στον κόσμο των στρατών, των εθνών, των πατρίδων, των συνόρων, της υποταγής. Να σταθούμε ενάντια στον κόσμο των από πάνω.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΤΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
Ποιός σεξισμός υπάρχει στο στρατό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο στρατό υπάρχουνε γυναίκες αξιωματικίνες π έχουνε μπει απο τις
πανελλήνιες.
Οι άνδρες θέλουν να παντρευτούνε και τις γλύφουν.
Μια επαναφορά στον 21ο αιώνα θα ήτανε θεμιτή.
Θεμιτό είναι επίσης το να μη σκεφτόμαστε με σχήματα. Το ότι δουλεύουν γυναίκες στο στρατό δε σημαίνει ότι ο στρατός παύει να έιναι ένας μηχανισμός του κράτους που εκτός από όλα τα υπόλοιπα που αναφέρονται στην αφίσα, (ανα)παράγει και το σεξισμό. Το πιο χιλιοειπωμένο επιχείρημα για να πάει κανείς στρατό, είναι το «να γίνει άντρας». Που σημαίνει να σκληραγωγηθεί και ανεξαρτητοποιηθεί από την οικογένεια. Δηλαδή η ανεξαρτησία και η αντοχή είναι χαρακτηριστικά της αρρενωπότητας; «Πάρε 10 κάμψεις», «εδώ είμαστε άντρες, όχι γκόμενες», είναι από τις πιο συνηθισμένες ατάκες των ανωτέρων που μοιράζουν διαταγές. Ακόμα και οι γυναίκες που δουλεύουν εκεί, τέτοιες συμπεριφορές αναπαράγουν. Και είναι αναμενόμενο: Ο στρατός είναι ένας μηχανισμός κάθετα και μιλιταριστικά οργανωμένος και συνεπώς παράγει και αναπαράγει όλους τους διαχωρισμούς. Ανώτεροι, κατώτεροι, μάτσο-λοκατζίδες, «λούγκρες»-Ι4άδες-Ι5άδες, έλληνες-ξένοι κλπ… Οι έμφυλοι διαχωρισμοί δε θα μπορούσαν να λείπουν. Και οι έμφυλοι διαχωρισμοί δεν έχουν να κάνουν μόνο με το γυναικείο φύλο, αλλά με όποιον/αδήποτε «κουβαλάει» ή και «αναλαμβάνει» τη θηλυκότητα. Τι αντιμετώπιση έχουν οι ομοφυλόφιλοι στο στρατό; Δε χρειάζεται την περιγράψουμε, η ερώτηση είναι ρητορική.
ΔιαγραφήΚαι για να το θέσουμε πιο γενικά, η γυναίκα πλέον δουλεύει και είναι οικονομικά ανεξάρτητη, άρα –με το σκεπτικό σου- δεν υπάρχει σεξισμός; Το ότι ταυτόχρονα δεν έχει απαλλαγεί από άλλους παραδοσιακούς της ρόλους, όπως αυτός της μητέρας και της νοικοκυράς, δεν δείχνει μια πραγματικότητα; Το πώς γίνεται αντιληπτή μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκα, παραγράφεται επειδή πλέον είναι και εργαζόμενη; Το ζήτημα του φύλου και του σεξισμού δεν είναι κάτι τόσο απλό λοιπόν. Έχει να κάνει με το πώς θεσμίζονται οι σχέσεις και τι σημαινόμενα έχουν όχι μόνο σε εσωτερικό και προσωπικό, αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο.