σαν σήμερα...

*γεγονότα από τις φυλακές που σημάδεψαν τον Μάρτη. Τα βρήκαμε στην ατζέντα που εκδόθηκε το 2014 για την ενίσχυση του ταμείου αλληλεγγύης των φυλακισμέ


10 Μάρτη 2013: Εξέγερση ξεσπάει στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας με αφορμή την παράταση της 12μηνης κράτησης σε 18μηνη. Οι μετανάστες πετούν πέτρες στους αστυνομικούς φρουρούς, βάζουν φωτιά σε στρώματα και σκουπίδια. Οχτώ κοντέινερ τυλίγονται στις φλόγες. Ορισμένοι, δέκα περίπου, καταφέρνουν να καταστρέψουν τα συρματοπλέγματα και να δραπετεύσουν. Οι περισσότεροι συλλαμβάνονται στην απομονωμένη ζώνη που περιβάλλει το στρατόπεδο. Η εξέγερση διαρκεί 4 ώρες και καταπνίγεται από τα ΜΑΤ με χρήση δακρυγόνων και άγριους ξυλοδαρμούς. Οι 57 συλληφθέντες (από το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, το Αφγανιστάν και το Μαρόκο) οδηγούνται στα δικαστήρια, πολλοί ξυπόλυτοι, φανερά χτυπημένοι, αντιμετωπίζοντας κακουργήματα. Μεταφέρονται σε άλλα αστυνομικά τμήματα και στην Π. Ράλλη, όπου συνεχίζεται ο βασανισμός τους όπως συμβαίνει και σε όσους παραμένουν στο στρατόπεδο, στους οποίους παράλληλα επιβάλλεται σκληρότερη τιμωρία: απαγόρευση προαυλισμού και επικοινωνίας με τον «έξω κόσμο». Τελικά, 24 θα προφυλακιστούν.

Στις 14 Μαρτίου 1978, οι δεσμοφύλακες της Ισπανικής φυλακής Καραμπεντσέλ πιάνουν τον κρατούμενο Αγκουστίν Ρουέντα Σιέρρα, μέλος της COPEL (συντονιστικό αγωνιζόμενων κρατουμένων), να φτιάχνει μια σήραγγα για απόδραση. Καθώς τον βασανίζουν για να του αποσπάσουν πληροφορίες, τον σκοτώνουν. Στις 22 Μαρτίου 1978, οι GRAPPO σκοτώνουν τον πρόεδρο της κεντρικής σωφρονιστικής υπηρεσίας, ως απάντηση στο θάνατο του Αγκουστίν Ρουέντα Σιέρρα.

Στις 18 Μαρτίου 2009 η κρατούμενη Κατερίνα Γκουλιώνη δολοφονείται μέσα στο πλοίο , κατά τη διάρκεια μεταγωγής της από της φυλακές Θήβας σε αυτές της Νεάπολης Κρήτης.
Η Κατερίνα Γκουλιώνη είχε μετάσχει ενεργά στις εξεγέρσεις του περασμένου Νοέμβρη και μαχόταν συστηματικά μαζί με άλλες κρατούμενες  για την κατάργηση των εξευτελιστικών κολπικών ελέγχων που υφίστανται οι έγκλειστες.
Στο άκουσμα του θανάτου της ξέσπασε εξέγερση στη Β’ πτέρυγα των φυλακών Θήβας.
(Στις 11 Απριλίου 2009 προκαλούνται σπασίματα και καταστροφές στο κεντρικό πρακτορείο της ΑΝΕΚ στη λεωφόρο Αμαλίας. Η συγκεκριμένη εταιρία, όπως αναφέρεται στα τρικάκια που πετάχτηκαν τη μέρα της επίθεσης, «συστηματικά διαθέτει τα πλοία της για τις μεταγωγές των κρατουμένων και των μεταναστών». Η δράση πραγματοποιήθηκε με αφορμή τον θάνατο της Κατερίνας Γκουλιώνη.)

 
Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Μετανάστες, μετανάστριες, κρατούμενοι και κρατούμενες, πάντα βρίσκονταν και βρίσκονται στον πάτο την κοινωνικής ιεραρχίας, στοιβαγμένοι/ες σε στρατόπεδα και φυλακές. Οι από πάνω διαχρονικά χειρίζονται, καταστέλλουν, δολοφονούν τους από κάτω με σκοπό τη διαφύλαξη και την προαγωγή των συμφερόντων τους. Εμείς, οι από κάτω, δεν νιώθουμε μακρινή την καταπίεση που βιώνουν οι μετανάστες/τριες και οι κρατούμενοι/ες. Αντίθετα, τη βλέπουμε ως το πιο συμπυκνωμένο κομμάτι των επιβολών της κυριαρχίας που μας αφορά και μας στοχεύει. Επιμένουμε στην αλληλεγγύη και στη συνάντηση των αρνήσεών μας.