Η Περιφραστική Πέτρα
Μίλα .
Πες κάτι, οτιδήποτε.
Μόνο μη στέκεις σαν ατσάλινη απουσία.
Διάλεξε έστω κάποια λέξη,
που να σε δένει πιο σφιχτά
με την αοριστία.
Πες:
«άδικα»,
«δέντρο»,
«γυμνό».
Πες:
«θα δούμε»,
«αστάθμητο»,
«βάρος».
Υπάρχουν τόσες λέξεις που ονειρεύονται
μια σύντομη, άδετη, ζωή με τη φωνή σου.
Μίλα.
Έχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας.
Εκεί που τελειώνουμε εμείς
Αρχίζει η θάλασσα.
Πες κάτι.
Πες «κύμα», που δεν στέκεται.
Πες «βάρκα», που βουλιάζει
αν την παραφορτώσεις με προθέσεις.
Πες «στιγμή»,
που φωνάζει βοήθεια ότι πνίγεται,
μην τη σώζεις,
πες,
«δεν άκουσα».
Μίλα.
Οι λέξεις έχουν έχθρες μεταξύ τους,
έχουν τους ανταγωνισμούς:
αν κάποια απ αυτές σε αιχμαλωτίσει,
σ' ελευθερώνει άλλη.
Τράβα μία λέξη απ΄ τη νύχτα
στην τύχη.
Ολόκληρη νύχτα στην τύχη.
Μη λες «ολόκληρη»,
πες «ελάχιστη»,
που σ αφήνει να φύγεις.
Ελάχιστη
αίσθηση,
λύπη
ολόκληρη
δική μου.
Ολόκληρη νύχτα.
Μίλα.
Πες «αστέρι», που σβήνει.
Δεν λιγοστεύει η σιωπή με μια λέξη.
Πες «πέτρα»,
που είναι άσπαστη λέξη.
Έτσι, ίσα ίσα
να βάλω έναν τίτλο
σ’ αυτή τη βόλτα την παραθαλάσσια.
Πες κάτι, οτιδήποτε.
Μόνο μη στέκεις σαν ατσάλινη απουσία.
Διάλεξε έστω κάποια λέξη,
που να σε δένει πιο σφιχτά
με την αοριστία.
Πες:
«άδικα»,
«δέντρο»,
«γυμνό».
Πες:
«θα δούμε»,
«αστάθμητο»,
«βάρος».
Υπάρχουν τόσες λέξεις που ονειρεύονται
μια σύντομη, άδετη, ζωή με τη φωνή σου.
Μίλα.
Έχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας.
Εκεί που τελειώνουμε εμείς
Αρχίζει η θάλασσα.
Πες κάτι.
Πες «κύμα», που δεν στέκεται.
Πες «βάρκα», που βουλιάζει
αν την παραφορτώσεις με προθέσεις.
Πες «στιγμή»,
που φωνάζει βοήθεια ότι πνίγεται,
μην τη σώζεις,
πες,
«δεν άκουσα».
Μίλα.
Οι λέξεις έχουν έχθρες μεταξύ τους,
έχουν τους ανταγωνισμούς:
αν κάποια απ αυτές σε αιχμαλωτίσει,
σ' ελευθερώνει άλλη.
Τράβα μία λέξη απ΄ τη νύχτα
στην τύχη.
Ολόκληρη νύχτα στην τύχη.
Μη λες «ολόκληρη»,
πες «ελάχιστη»,
που σ αφήνει να φύγεις.
Ελάχιστη
αίσθηση,
λύπη
ολόκληρη
δική μου.
Ολόκληρη νύχτα.
Μίλα.
Πες «αστέρι», που σβήνει.
Δεν λιγοστεύει η σιωπή με μια λέξη.
Πες «πέτρα»,
που είναι άσπαστη λέξη.
Έτσι, ίσα ίσα
να βάλω έναν τίτλο
σ’ αυτή τη βόλτα την παραθαλάσσια.
Κ. Δημουλά
Το τραγικό με την ποιήτρια Κ.Δημουλά είναι ότι στις τελευταίες εκλογές όχι μόνο ψήφισε τον Ψινάκη του ακροδεξιού Λάος αλλά τον πρότεινε ανοιχτά κοινωνικά κιόλας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό δεν απαξιώνει βέβαια και το ποίημα αλλά...Αυτό το γαμημένο άλλά...
Είναι γεγονός ό,τι θα μπορούσε να μπει ένας μικρός σχολιασμός, ωστόσο επιλέξαμε να υπερισχύσει το ποίημα και όχι η τραγικότητα της Δημουλά. Υπάρχουν πολλά αντίστοιχα παραδείγματα, όπως τα ποιήματα του Οικονομέα. Ναι, αυτού του γνωστού αρλεκίνου των πρωινάδικων που έχει γράψει πολύ όμορφα ποιήματα. Αυτό το όμορφο είναι που σε κάνει να απορείς και να προσθέτεις ακόμα ένα αλλά. Από εκεί και πέρα ένα ποίημα που σε αγγίζει είναι πλέον δικό σου. Το οικοιοποιήσε και αποτελεί κομμάτι σου. Το ποίημα και ότι αυτό σου προκαλεί και όχι η κάθε Δημουλά που σου προκαλεί άλλου είδους αισθήματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε αν το μεγαλύτερο κομμάτι του εαυτού μας είναι κομμάτια άλλων ανθρώπων, το σημαντικότερο είναι η κατεύθυνση που δίνει και έχει ο εαυτός μας.
Ελπίζουμε λοιπόν, να είναι κατανοητός ο λόγος που αναρτήθηκε το ποίημα.