Δάσκαλοι και κόμματα κάνουν πλύσεις εγκεφάλου...

Πόσο υποκρισία και πόσο βία μπορεί να κρύβεται πίσω από τους μηχανισμούς ιδεολογίας ενός κράτους; Δεν μας εκπλήσσουν καθόλου οι εικόνες και τα νοήματα της συγκεκριμένης χυδαίας ούτως ή άλλως πολιτικής διαφήμισης.
Είναι που στην θέση του κομματικού δασκάλου συναντούμε καθημερινά τους δασκάλους της ιστορίας, της αγωγής του πολίτη, των θρησκευτικών, της μητρικής  μας γλώσσας κ.ά... Κι αν η πλύση (κομματικού) εγκεφάλου που συντελείται στο εν λόγω προεκλογικό πόστ μπορεί να ξενίζει και να προκαλεί αισθήματα οργής στο τηλεοπτικό κοινό, έχουμε κάθε λόγο να νιώθουμε το ίδιο οργισμένοι απέναντι στα καθημερινά εκβιαστικά διλήμματα που μας βάζει το ίδιο το σύστημα διδασκαλίας μέσα στις σχολικές αίθουσες. Γιατί η χειραγώγηση των συνειδήσεών μας συντελείται καθημερινά στους ίδιους πίνακες, στις ίδιες έδρες, στα ίδια θρανία με τον ίδιο βίαιο τρόπο από μια γνώση που είναι συστημικά κατευθυνόμενη. Οι πραγματικές και ρεαλιστικές λύσεις απέναντι στα δασκαλίστικα ερωτήματα δίνονται στους δρόμους της άρνησης του εκπαιδευτικού συστήματος που παράγει πειθήνιους πολίτες και υποταγμένα σώματα.